Παρασκευή 5 Μαΐου 2017

ΦΤΙΑΞΕ ΚΑΙ ΕΣΥ ΕΝΑΝ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ! ΜΠΟΡΕΙΣ!

Το 2012 ο νόμος ‘ Διαμαντοπούλου’ που στόχευε σε συγχωνεύσεις και καταργήσεις τμημάτων βρήκε τον αντίστοιχό του και στη σχολή μας . Και μιλάμε προφανώς για την συγχώνευση του τμήματος κοινωνικής διοίκησης με αυτό της πολιτικής επιστήμης. Παράλληλα  με την συνεχή και αυξανόμενη υποχρηματοδότηση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων ,το παραπάνω  έφερε στο προσκήνιο μια σειρά προβλημάτων και επιπτώσεων εκατέρωθεν στη σχολή μας που για άλλη μια φορά το βάρος κλήθηκαν να επωμιστούν οι φοιτητές με εκπτώσεις στις ανάγκες και την(μη) προοπτική τους.
Για να μεταφέρουμε το κλίμα… εννοούμε ότι από το πρώτο έτος  ως έτος κορμός  ερχόμαστε αντιμέτωποι με την πολιτική της «επιστημονικής» ενοποίησης των δυο γνωστικών αντικειμένων. Αποτέλεσμα να υποβαθμίζονται τα πτυχία μας, μιας και ασχολούμαστε με μαθήματα τελείως άστοχα προς το αντικείμενο μας τη στιγμή που σημαντικά για εμάς μαθήματα έχουν καταργηθεί από το πρόγραμμα σπουδών.
Έπειτα από αλλεπάλληλα χτυπήματα(‘μεταρρυθμίσεις’) στο χώρο της εκπαίδευσης που καμία σχέση δεν έχουν με την εξυπηρέτηση των συμφερόντων  τόσο της μαθητικής όσο και της φοιτητικής νεολαίας έρχεται τώρα  το νέο νομοσχέδιο ΓαβρόγλουΝομοσχέδιο που στοχεύει στη δημιουργία ενός αλληλοδιαπλεκόμενου πλέγματος μεταξύ δευτεροβάθμιας, τριτοβάθμιας και αγοράς εργασίας καθώς και την υλοποίηση σε κάθε πτυχή της, τη δια βίου μάθηση.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ , ή πως μπαίνει στόχαστρο η πολιτική επιστήμη….
·         ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ!
·         Κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων μόνο από παράλληλα προγράμματα σπουδών και σεμινάρια επί πληρωμή .
·         Συγκρότηση ατομικού φακέλου προσόντων με μεταπτυχιακά(με δίδακτρα) και σεμινάρια  αφού τα πτυχία μας δεν καθιστούν πλέον τη μοναδική προϋπόθεση για να βγούμε στην αγορά εργασίας.
·         αναγκαιότητα για κατοχύρωση της διδακτικής επάρκειας ως ενιαίο επαγγελματικό δικαίωμα. Και αυτό σημαίνει σύνδεση με συγκεκριμένα επαγγέλματα γεγονός που δίνει απάντηση στο αδιέξοδο της ετεροαπασχόλησης, μιας λύσης επιβίωσης.
Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ  ΔΕΝ ΞΕΦΥΓΕ ΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ ΤΟΥΣ
·         κριτήρια και αριθμητικοί περιορισμοί στο ά έτος για την εισαγωγή μας στην κατεύθυνση της κοινωνικής εργασίας
·         Κριτήρια ξανά για την διεκπεραίωση πρακτικής άσκησης στην κατεύθυνση
·         αναντιστοιχία πλαισίων πρακτικών και πρακτικάριων
·         πρακτική χωρίς αμοιβές και ασφάλιση στα όρια του εθελοντισμού
·         απουσία  δωρεάν παροχών ( μεταφορά και στέγαση) των πρακτικάριων
·         χρονοτριβές και  καθυστέρηση στην ανακοίνωση των πλαισίων της πρακτικής
Μια σχολή - 3 φοιτητικοί σύλλογοι
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…
έπειτα από την συγχώνευση των δύο τμημάτων , η τακτική που ακολουθήθηκε από  ορισμένες δυνάμεις που δραστηριοποιούνται στη σχολή έως σήμερα ήταν ο διαχωρισμός των συλλόγων όπως ακριβώς προϋπήρχαν τα δύο τμήματα πριν την ενοποίηση αυτών. Και ενώ οι σύλλογοι πορευόταν με τέτοιο τρόπο η ΔΑΠ δεν ήθελε να ακούσει καν την λέξη ενοποίηση διότι δεν της βγαίναν τα κουκιά ανακάλυψε μια μέρα πως τελικά.. θέλει ενοποίηση και ανακοινώνει δύο μέρες πριν τις εκλογές δικό της σύλλογο.
Για τον σύλλογο της ΔΑΠ, τον τρόπο οργάνωσής του και την αιτία της συγκεκριμένης κίνησης αντιλαμβανόμαστε ότι βρίσκεται στη διαχρονική πεποίθηση της συγκεκριμένης παράταξης η διάσπαση κάθε τι που λαμβάνει συλλογικό χαραχτήρα και ο εκφυλισμός των συλλογικών διεκδικήσεων. Είναι ο σύλλογος(είναι η ΔΑΠ) που βρίσκεται ‘κοντά στο φοιτητή’ με βραδιές καλωσόρισμα των πρωτοετών στα μαγαζιά της πόλης , με τα πάρε-δώσε με το καθηγητικό κατεστημένο και εφοδιασμό σημειώσεων ωςδείγμα αμέριστης υπευθυνότητας. Αλλά πώς ανταποκρίνεται όμως στις φοιτητικές ανησυχίες στα ζητήματα καθημερινότητας και με ποιο τρόπο ακριβώς θα μας μιλήσει για την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και το  εργασιακό ‘μέλλον’ που μας ετοιμάζουν ;
Όσο για την ΚΝΕ/ΠΚΣ/ΜΑΣ ούτε να ακούσει για σύλλογο ενιαίο μιας και όπως έχει δηλώσει δεκάδες φορές "δεν είμαστε με την ενοποίηση της σχολής" (!) αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά πως τελικά το "εκτός τόπου και χρόνου" στυλ της μπορεί να πάει κάθε φορά και ένα βήμα παραπέρα. Η ΚΝΕ καταφεύγοντας σε ένα τουλάχιστον αισχρό λαϊκισμό προσπαθεί να μας πείσει πως θα ανατρέψει το σχέδιο Αθήνα 5 χρόνια μετά την εφαρμογή του (κατά την εφαρμογή του οποίου είχε και την τιμητική της μιας και ούτε στις καταλήψεις συμμετείχε). Επιπλέον με της γνωστές πρακτικές εκφυλισμού και αποσυσπείρωσης των φοιτητικών συλλόγων κατόρθωσε να μετατρέψει τον μόνο ενεργό σύλλογο στη πόλη μας σε «κάρβουνο» αδρανοποιώντας τον μετά το τέλος της κατάληψης και ενώ όλα τα προβλήματα έμειναν ανεπίλυτα.
Εμείς απ’ τη πλευρά μας ανέκαθεν προσπαθούμε να μαχόμαστε ενάντια στον εκφυλισμού των ΦΣ. Δεν ισχυριστήκαμε ποτέ ότι οι σύλλογοι είναι κάτι ιδανικό. Ξέρουμε όμως πολύ καλά ότι είναι οι δομές μέσα από τις οποίες τόσα χρόνια οι φοιτητές μάχονταν και μπλόκαραν νομοσχέδιο, συνταγματικές αναθεωρήσεις, έριχναν κυβερνήσεις ακόμα και χούντες. Οι φετινές εκλογές για εμάς μπορούν να αποτελέσουν αφορμή για το άνοιγμα της κουβέντας πάνω στις δομές του φοιτητικού κινήματος, στο πως πρέπει να λειτουργούν οι σύλλογοι, στο πως μπορεί να γίνει η ενοποίηση. Γι ' αυτό είναι σημαντικό να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας και να ψηφίσουμε όχι σε συλλόγους τσιφλίκια με καταστατικά «χούντας» που μόνη τους ύπαρξη αποτελεί η διαίρεση του φοιτητικού σώματος και η αποσυσπείρωση του. Σε συλλόγους που ενώ θέλουν να λένε ότι υπερασπίζονται τον φοιτητή, δεν δίνουν δεκάρα για τη γνώμη του και αντλούν νομιμοποίηση από τους καθηγητές, με άλλα λόγια από αυτούς που έρχονται και βάζουν κριτήρια και αριθμητικούς περιορισμούς, δίδακτρα κτλ.
Είναι πραγματικά δύσκολο, απέναντι σε ένα συγκεκριμένο εκπαιδευτικό σύστημα, σε ένα καθορισμένο πολιτισμικό μοντέλο και σε μια πανίσχυρη ιδεολογική χούντα των ΜΜΕ να προσπαθήσεις να είσαι το αντίβαρο. Εμείς, ως ΕΑΑΚ, διαχρονικά επιλέγαμε αυτόν, το δύσκολο δρόμο και έτσι θα συνεχίσουμε να κάνουμε.
ΣΤΙΣ 24 ΜΑΙΟΥ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ Κ.Δ. ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ Π.Ε

Δευτέρα 20 Μαρτίου 2017

Η ζωή μας δε χωρά κριτήρια και περιορισμούς!

Η εξάχρονη εφαρμογή των πολιτικών λιτότητας έχει αφήσει για τα καλά το αποτύπωμά της στον τρόπο με τον οποίο σπουδάζουμε, ζούμε και σχεδιάζουμε το μέλλον μας. Απόρροια μιας άκρως αντί-εκπαιδευτικής  πολιτικής που προωθείτε από την σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποτέλεσε και η απόφαση «φωτιά» του τμήματος σε σχέση με τον αριθμητικό περιορισμό(80) των εισαχθέντων στην κατεύθυνση ΚΕ μέσω μαθημάτων\κριτηρίων από το ά ακόμα έτος φοίτησης. Απόφαση, η οποία συμπλήρωσε το πάζλ μιας σειράς προβλημάτων στη σχολή μας(περιορισμένα πλαίσια πρακτικής άσκησης αντίστοιχα με το αριθμό των φοιτητών, καθορισμός κριτηρίων σε αυτή , ελλείψεις εποπτών για την διεκπεραίωση της πρακτικής, χρονοτριβές και καθυστέρηση στην ανακοίνωση των πλαισίων πρακτικής κοκ ) ως απότοκο της συνεχούς και κραυγαλέας περικοπής της χρηματοδότης για τα  ΑΕΙ/ΤΕΙ.
Οι πρώτες σπίθες…
Με την γνωστοποίηση αυτής της αιφνιδιαστικής απόφασης στην αρχή του προηγούμενου ακαδημαϊκού έτους εξωτερικεύτηκαν συναισθήματα αγανάκτησης από το σύνολο του φοιτητικού σώματος. Η ανάγκη για δράση και κινητοποίηση κρίθηκε αναγκαία. Έτσι λοιπόν, με αποφάσεις Γενικών Συνελεύσεων του συλλόγου οργανώθηκαν κινητοποιήσεις στις γενικές συνελεύσεις καθηγητών, σε συγκλήτους κοκ. Παρά τα θετικά στοιχεία των δράσεων αυτών, η φοβικότητα του φοιτητικού σώματος ως αποτέλεσμα και της συμβιβαστικής στάσης των δυνάμεων ΔΑΠ/ΚΝΕ απέναντι στο καθηγητικό μπλοκ\διοίκηση, οδήγησε σε σειρά αναποτελεσματικών χωρίς μεθοδικότητα κινήσεων. Με το νέο ακαδημαϊκό έτος και το ζήτημα να εκκρεμεί χωρίς να δίνονται απαντήσεις, ο σύλλογος υπό την πίεση μιας οργισμένης πλέον πλειοψηφικής μερίδας φοιτητών προχώρησε σε κατάληψη. Στα πλαίσια της κατάληψης πραγματοποιήθηκε παράσταση διαμαρτυρίας ενόψει της συγκλήτου  η οποία προώθησε μέτρα άκρως συντηρητικά, οξύνοντας την υπάρχουσα προβληματική κατάσταση και μεταφέροντας την στα επόμενα έτη. Στα πλαίσια της συγκεκριμένης απόφασης της συγκλήτου η κατάληψη έληξε και οι κινητοποιήσεις ξεχάστηκαν για τα καλά.
Κοινά προβλήματα\ανάγκες, ενιαία συμφέροντα ….Στο πανεπιστήμιο ανταγωνιστές;
Οι  συγκεκριμένες αποφάσεις  του τμήματος έρχονται να προστεθούν στο συνολικότερο πλαίσιο εντατικοποίησης των ρυθμών σπουδών μας αλλά και της προώθησης ενός <<καλά σχεδιασμένου>> προτύπου φοιτητή με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Ερχόμενοι από ένα βαθιά ανταγωνιστικό σύστημα εκπαίδευσης το οποίο ευνοεί την κοινωνική επιλογή, καλούμαστε και πάλι να έρθουμε αντιμέτωποι με την ίδια πραγματικότητα. Να θεωρούμε δηλαδή τον συμφοιτητή μας << αντίπαλο>> σε ένα  μάταιο αγώνα  επιβίωσης, στο κυνήγι της κατάκτησης μιας πολυπόθητης θέσης στους <<τυχερούς>> των 80. Επιδιώκεται η επιβολή της εικόνα  φοιτητών υπάκουων, με χαμηλές προσδοκίες που δεν   σκέφτονται και δεν  διεκδικούν συλλογικά, προβάλλοντας την αδιαμαρτύρητη πειθάρχηση ως τη μόνη λύση. Φυσικά οι λογικές αυτές περί ατομικισμού και καλλιέργειας ανταγωνιστικών αισθημάτων δεν επικεντρώνονται μόνο εντός του πανεπιστημίου. Στη σύγχρονη εργασιακή ζούγκλα με ποσοστά  ανεργίας 60%  παράλληλα με την άφιξη του επερχόμενου εργασιακού νόμου, που προβλέπει στέρηση 13ου,14ου μισθού, υποκατώτατο μισθό για τη νεολαία, ακόμα ευκολότερες απολύσεις και ρυθμίσεις που καθιστούν πολύ δυσκολότερη την συνδικαλιστική δράση και τη δυνατότητα συλλογικών διεκδικήσεων το δικαίωμα στην εργασία κρίνεται ως προσωπικό στοίχημα. Στο πλαίσιο αυτό η διαδικασία μιας δια βίου μάθησης και συνεχούς επανακατάρτισης με τη συλλογή προσόντων και πιστοποιητικών σύμφωνα με τις επιταγές της αγοράς εργασίας επιδιώκουν να μας πείσουν ότι είναι απολύτως αναγκαία και δεδομένη. Υπό αυτό το πρίσμα καλλιεργούνται  ανταγωνιστικές σχέσεις μεταξύ φοιτητών, συναδέλφων στους εργασιακούς χώρους ώστε να μην αγωνιζόμαστε και να μην διεκδικούμε συλλογικά.
 Με τη δράση (η την αδράνεια) τους δεν πείθουν πλέον κανέναν!
Όλο το προηγούμενο διάστημα οι δυνάμεις ΔΑΠ\ΚΝΕ ακολούθησαν μια πορεία με εμφανή στρεβλά χαρακτηριστικά. Οι επαναλαμβανόμενες κινητοποιήσεις με τον τρόπο που υλοποιήθηκαν δεν έφεραν τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Γιατί νίκη μιας σειράς κινητοποιήσεων δεν αποτελεί ούτε οι εμβόλιμες εξεταστικές που θέτουν το φοιτητή σε μια συνεχή εξεταστική διαδικασία με παράταση της φοίτησης και επακόλουθη οικονομική επιβάρυνση για εμάς και τις οικογένειες μας , ούτε μια μικρή αύξηση (και αν) στον αριθμό των εισαχθέντων στην κατεύθυνση της κ.ε. Αρνητικό στοιχείο αποτέλεσε η λογική απομόνωσης και ηττοπάθειας η οποία κατάφερε τελικά να επικεντρώσει μια κατάληψη σε ένα έτος χωρίς την επιδίωξη συνεννόησης και ευρύτερης στήριξης με αιτήματα που θα αφορούν κάθε έτος, κάθε κατεύθυνση και κάθε φοιτητή που βλέπει να γκρεμίζεται η ζωή και το μέλλον του.
Όσον αφορά τη γαλάζια παράταξη της σχολής, τόσο η παρουσία της όσο και η πρόταση της απέναντι στα προβλήματα του τμήματος είναι ανύπαρκτη. Είναι αυτοί που βρίσκονται πίσω από κάθε προσπάθεια εκφυλισμού του φοιτητικού συνδικαλισμού αλλά και απαξίωσης κάθε συλλογικής διεκδίκησης.
 Απάντηση μας ως ΡΗΓΜΑ-ΕΑΑΚ
• Τασσόμαστε ενάντια σε λογικές συμβιβασμού και υποταγής απέναντι στις αποφάσεις της Συγκλήτου για θέσπιση προσωρινών μέτρων και ανάθεσης της λύσης του ζητήματος σε υπογραφές υπουργών και νομοθετικές διατάξεις σε αόριστο χρόνο.
• Αντιλαμβανόμαστε τη σύγχυση και την απουσία διαμόρφωσης μιας  συνολικής εικόνας για την τωρινή κατάσταση και έκβαση του ζητήματος.
• Επιδιώκουμε λοιπόν την επαναφορά του προβλήματος στο προσκήνιο και οργανώνουμε τις επόμενες δράσεις μας με συλλογικές διαδικασίες  κόντρα  στον προτεινόμενο ατομικό δρόμο.
• Επιδιώκουμε τη στήριξη κάθε έτους του τμήματος αφού τα προβλήματα είναι σαφώς διευρυμένα και οι συνέπειές τους πλήττουν όλες και όλους.

Διότι ή θα κερδίσουμε όλοι μαζί ή θα χάσει ο καθένας μόνος του!

Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2017

«ΙΕΡΑ ΕΞΕΤΑΣΗ»


… ή αλλιώς πώς να επιβιώσετε στην εξεταστική

Πολλές φορές η εξεταστική περίοδος θεωρείται μια νεκρή περίοδος όπου τα πάντα περιστρέφονται γύρω από θέματα, σημειώσεις κλπ. Η καθημερινότητα όμως μας διαψεύδει πανηγυρικά. Ο φάκελος εξεταστική δεν τελειώνει απλά στο «διάβασα, έγραψα, πέρασα». Περιέχει και πιο σκοτεινά σημεία που μένουν στο απυρόβλητο. Ο φοιτητής καλείται να αντιμετωπίσει τις καταπιεσμένες εξουσιαστικές ορέξεις των καθηγητών όταν εκείνοι βγάζουν όλο το κόμπλεξ τους κατά τη διάρκεια της εξέτασης.
Μπαίνοντας στο πανεπιστήμιο σίγουρα όλοι ακούσαμε φλογερά λογύδρια καθηγητών που τόνιζαν ότι είμαστε πλέον «ακαδημαϊκοί πολίτες», ότι είμαστε όλοι ισότιμοι και ισάξιοι μέσα σε ένα συναδελφικό πλαίσιο, ότι στο πανεπιστήμιο οι σχέσεις εξουσίας έχουν καταρριφθεί. Όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι, οι μάσκες πέφτουν και ξαναγυρνάμε σε καταστάσεις σχολείου. Ιδού όμως 4+1 περιπτώσεις που θα συναντήσουμε κατά τη διάρκεια της εξέτασης /τρόποι για να μην τσιμπήσεις στο τυράκι τους:
·         Αλλαγή θέσης από τους επιτηρητές/καθηγητές. Πλημμυρισμένοι από την έκτη αίσθηση που τους διακατέχει ψυχανεμίζονται ότι θα αντιγράψουμε από τον διπλανό/μπροστινό/πισινό/πανοραμικό μας ή επειδή η φάτσα μας μπορεί να παραπέμπει στον μέγιστο εγκληματία σοκακιών!(Εσύ εκεί δεν μασάς και παραμένεις στη θέση σου, αν δεν του κάνει μπορεί αυτός να αποχωρήσει από τη δική του!)
·         Ψάξιμο για σκονάκι. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της περίπτωσης συνέβη στο τμήμα μας τη προπερσινή εξεταστική εαρινού εξαμήνου όταν στο πρώτο μισάωρο της εξέτασης η επιτηρήτρια θεώρησε σοφό να διακόψει τη διαδικασία και να ζητήσει από όλο το αμφιθέατρο να σηκώσει τα γραπτά προκειμένου να πέσουν τα τυχόν σκονάκια. Παράλληλα οι βόλτες πάνω από τα κεφάλια μας σαν φαντάσματα δίνουν και παίρνουν. (Εσύ εκεί δεν μασάς και απαιτείς να σταματήσει να σε μαρκάρει τόσο στενά γιατί ο ειρμός δεν είναι και σουβλάκι απ’ όλα για να το βρεις οπού σταθείς)
·         Ζητάς να πας τουαλέτα. Όμως στο πανεπιστήμιο του Ελλαδιστάν 2017 το κατούρημα έχει ποινικοποιηθεί και γι’ αυτό πας με συνοδεία  «στο μέρος» μήπως και τα σκονάκια που έχεις είναι κρυμμένα στα απόκρυφα!(Εσύ εκεί δεν μασάς, και απαιτείς να πας μόνο σου εκεί που μέχρι και ο βασιλιάς πάει ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ).
·         Απρόσμενα θέματα. Καθόλου απίθανο να συναντήσεις θέματα που ο καθηγητής δεν τα είχε συμπεριλάβει στην ύλη ή ύλη έχει αλλάξει και δεν υπήρξε ποτέ και πουθενά ενημέρωση στο site της σχολής.(Εσύ εκεί δεν μασάς και απαιτείς με τους συναδέλφους σου να επαναληφθεί η εξέταση του μαθήματος χωρίς κανένα κόστος όπως επίσης την συνεχή ενημέρωσης του site).
·         Μαζικά κοψίματα. Πρόκειται για περίπτωση συναισθηματικής υπερφόρτωσης του καθηγητή που μάλλον γουστάρει τόσο τη φάτσα μας που θέλει να τη ξαναβλέπει κάθε Σεπτέμβρη αφού έχει κόψει αρκετό κόσμο από το μάθημα.(Εσύ εκεί δεν μασάς και με συλλογικό πάντα τρόπο απαιτείς με τους συμφοιτητές σου αναβαθμολόγηση ή επανεξέταση των γραπτών).
Εμείς σε όλες τις περιπτώσεις καθηγητικής αυθαιρεσίας που θέλουν να επιβάλλουν ένα μοντέλο φοιτητή πειθαρχημένου και εντατικοποιημένου στους ρυθμούς πανεπιστημίου-εκτρώματος που  προσπαθούν να δημιουργήσουν (εντυπώνοντας έτσι και ιδεολογήματα τα οποία θα τα κουβαλάμε βγαίνοντας στην αγορά εργασίας με το να αποτελούμε ένα υποταγμένο και εξαρτημένο εργαζόμενο στις ορέξεις του κάθε αφεντικού)απαντάμε με τρόπο συλλογικό.

Υπερασπιζόμαστε τους συμφοιτητές μας, διαβάζουμε συλλογικά, ανταλλάσσουμε σημειώσεις.