ΦΤΙΑΞΕ ΚΑΙ ΕΣΥ ΕΝΑΝ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ! ΜΠΟΡΕΙΣ!

Το 2012 ο νόμος ‘ Διαμαντοπούλου’ που στόχευε σε συγχωνεύσεις και καταργήσεις τμημάτων βρήκε τον αντίστοιχό του και στη σχολή μας . Και μιλάμε προφανώς για την συγχώνευση του τμήματος κοινωνικής διοίκησης με αυτό της πολιτικής επιστήμης. Παράλληλα  με την συνεχή και αυξανόμενη υποχρηματοδότηση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων ,το παραπάνω  έφερε στο προσκήνιο μια σειρά προβλημάτων και επιπτώσεων εκατέρωθεν στη σχολή μας που για άλλη μια φορά το βάρος κλήθηκαν να επωμιστούν οι φοιτητές με εκπτώσεις στις ανάγκες και την(μη) προοπτική τους.

Για να μεταφέρουμε το κλίμα… εννοούμε ότι από το πρώτο έτος  ως έτος κορμός  ερχόμαστε αντιμέτωποι με την πολιτική της «επιστημονικής» ενοποίησης των δυο γνωστικών αντικειμένων. Αποτέλεσμα να υποβαθμίζονται τα πτυχία μας, μιας και ασχολούμαστε με μαθήματα τελείως άστοχα προς το αντικείμενο μας τη στιγμή που σημαντικά για εμάς μαθήματα έχουν καταργηθεί από το πρόγραμμα σπουδών.

Έπειτα από αλλεπάλληλα χτυπήματα(‘μεταρρυθμίσεις’) στο χώρο της εκπαίδευσης που καμία σχέση δεν έχουν με την εξυπηρέτηση των συμφερόντων  τόσο της μαθητικής όσο και της φοιτητικής νεολαίας έρχεται τώρα  το νέο νομοσχέδιο Γαβρόγλου. Νομοσχέδιο που στοχεύει στη δημιουργία ενός αλληλοδιαπλεκόμενου πλέγματος μεταξύ δευτεροβάθμιας, τριτοβάθμιας και αγοράς εργασίας καθώς και την υλοποίηση σε κάθε πτυχή της, τη δια βίου μάθηση.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ , ή πως μπαίνει στόχαστρο η πολιτική επιστήμη….

·         ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ!

·         Κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων μόνο από παράλληλα προγράμματα σπουδών και σεμινάρια επί πληρωμή .

·         Συγκρότηση ατομικού φακέλου προσόντων με μεταπτυχιακά(με δίδακτρα) και σεμινάρια  αφού τα πτυχία μας δεν καθιστούν πλέον τη μοναδική προϋπόθεση για να βγούμε στην αγορά εργασίας.

·         αναγκαιότητα για κατοχύρωση της διδακτικής επάρκειας ως ενιαίο επαγγελματικό δικαίωμα. Και αυτό σημαίνει σύνδεση με συγκεκριμένα επαγγέλματα γεγονός που δίνει απάντηση στο αδιέξοδο της ετεροαπασχόλησης, μιας λύσης επιβίωσης.

Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ  ΔΕΝ ΞΕΦΥΓΕ ΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ ΤΟΥΣ

·         κριτήρια και αριθμητικοί περιορισμοί στο ά έτος για την εισαγωγή μας στην κατεύθυνση της κοινωνικής εργασίας

·         Κριτήρια ξανά για την διεκπεραίωση πρακτικής άσκησης στην κατεύθυνση

·         αναντιστοιχία πλαισίων πρακτικών και πρακτικάριων

·         πρακτική χωρίς αμοιβές και ασφάλιση στα όρια του εθελοντισμού

·         απουσία  δωρεάν παροχών ( μεταφορά και στέγαση) των πρακτικάριων

·         χρονοτριβές και  καθυστέρηση στην ανακοίνωση των πλαισίων της πρακτικής

Μια σχολή - 3 φοιτητικοί σύλλογοι

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…

έπειτα από την συγχώνευση των δύο τμημάτων , η τακτική που ακολουθήθηκε από  ορισμένες δυνάμεις που δραστηριοποιούνται στη σχολή έως σήμερα ήταν ο διαχωρισμός των συλλόγων όπως ακριβώς προϋπήρχαν τα δύο τμήματα πριν την ενοποίηση αυτών. Και ενώ οι σύλλογοι πορευόταν με τέτοιο τρόπο η ΔΑΠ δεν ήθελε να ακούσει καν την λέξη ενοποίηση διότι δεν της βγαίναν τα κουκιά ανακάλυψε μια μέρα πως τελικά.. θέλει ενοποίηση και ανακοινώνει δύο μέρες πριν τις εκλογές δικό της σύλλογο.

Για τον σύλλογο της ΔΑΠ, τον τρόπο οργάνωσής του και την αιτία της συγκεκριμένης κίνησης αντιλαμβανόμαστε ότι βρίσκεται στη διαχρονική πεποίθηση της συγκεκριμένης παράταξης η διάσπαση κάθε τι που λαμβάνει συλλογικό χαραχτήρα και ο εκφυλισμός των συλλογικών διεκδικήσεων. Είναι ο σύλλογος(είναι η ΔΑΠ) που βρίσκεται ‘κοντά στο φοιτητή’ με βραδιές καλωσόρισμα των πρωτοετών στα μαγαζιά της πόλης , με τα πάρε-δώσε με το καθηγητικό κατεστημένο και εφοδιασμό σημειώσεων ωςδείγμα αμέριστης υπευθυνότητας. Αλλά πώς ανταποκρίνεται όμως στις φοιτητικές ανησυχίες στα ζητήματα καθημερινότητας και με ποιο τρόπο ακριβώς θα μας μιλήσει για την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και το  εργασιακό ‘μέλλον’ που μας ετοιμάζουν ;

Όσο για την ΚΝΕ/ΠΚΣ/ΜΑΣ ούτε να ακούσει για σύλλογο ενιαίο μιας και όπως έχει δηλώσει δεκάδες φορές "δεν είμαστε με την ενοποίηση της σχολής" (!) αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά πως τελικά το "εκτός τόπου και χρόνου" στυλ της μπορεί να πάει κάθε φορά και ένα βήμα παραπέρα. Η ΚΝΕ καταφεύγοντας σε ένα τουλάχιστον αισχρό λαϊκισμό προσπαθεί να μας πείσει πως θα ανατρέψει το σχέδιο Αθήνα 5 χρόνια μετά την εφαρμογή του (κατά την εφαρμογή του οποίου είχε και την τιμητική της μιας και ούτε στις καταλήψεις συμμετείχε). Επιπλέον με της γνωστές πρακτικές εκφυλισμού και αποσυσπείρωσης των φοιτητικών συλλόγων κατόρθωσε να μετατρέψει τον μόνο ενεργό σύλλογο στη πόλη μας σε «κάρβουνο» αδρανοποιώντας τον μετά το τέλος της κατάληψης και ενώ όλα τα προβλήματα έμειναν ανεπίλυτα.

Εμείς απ’ τη πλευρά μας ανέκαθεν προσπαθούμε να μαχόμαστε ενάντια στον εκφυλισμού των ΦΣ. Δεν ισχυριστήκαμε ποτέ ότι οι σύλλογοι είναι κάτι ιδανικό. Ξέρουμε όμως πολύ καλά ότι είναι οι δομές μέσα από τις οποίες τόσα χρόνια οι φοιτητές μάχονταν και μπλόκαραν νομοσχέδιο, συνταγματικές αναθεωρήσεις, έριχναν κυβερνήσεις ακόμα και χούντες. Οι φετινές εκλογές για εμάς μπορούν να αποτελέσουν αφορμή για το άνοιγμα της κουβέντας πάνω στις δομές του φοιτητικού κινήματος, στο πως πρέπει να λειτουργούν οι σύλλογοι, στο πως μπορεί να γίνει η ενοποίηση. Γι ' αυτό είναι σημαντικό να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας και να ψηφίσουμε όχι σε συλλόγους τσιφλίκια με καταστατικά «χούντας» που μόνη τους ύπαρξη αποτελεί η διαίρεση του φοιτητικού σώματος και η αποσυσπείρωση του. Σε συλλόγους που ενώ θέλουν να λένε ότι υπερασπίζονται τον φοιτητή, δεν δίνουν δεκάρα για τη γνώμη του και αντλούν νομιμοποίηση από τους καθηγητές, με άλλα λόγια από αυτούς που έρχονται και βάζουν κριτήρια και αριθμητικούς περιορισμούς, δίδακτρα κτλ.

Είναι πραγματικά δύσκολο, απέναντι σε ένα συγκεκριμένο εκπαιδευτικό σύστημα, σε ένα καθορισμένο πολιτισμικό μοντέλο και σε μια πανίσχυρη ιδεολογική χούντα των ΜΜΕ να προσπαθήσεις να είσαι το αντίβαρο. Εμείς, ως ΕΑΑΚ, διαχρονικά επιλέγαμε αυτόν, το δύσκολο δρόμο και έτσι θα συνεχίσουμε να κάνουμε.

ΣΤΙΣ 24 ΜΑΙΟΥ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ Κ.Δ. ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ Π.Ε